Op Bezoek bij…

Sinds 2001 breng ik elk jaar een bezoek aan het Brandwondencentrum van het Martini Ziekenhuis in Groningen. Hoewel dit jaar mijn agenda tot op de allerlaatste dag volgepland staat, is het toch gelukt om ook dit jaar nog even het Brandwondencentrum te bezoeken.

Op vrijdag 15 november ging ik samen met mijn broer Armando en Corine, medewerkerster Club Borsato, met grote zakken vol knuffels op weg naar Groningen. Bij aankomst stond Bianca Habing ons al met haar altijd stralende lach op te wachten. Wat een heerlijk weerzien is dit altijd. Bianca weet deze bezoekjes, en de tijd die we hebben, altijd tot in de puntjes te organiseren en al snel wist Bianca me te vertellen dat er op de polikliniek een bijzondere gast op mij zat te wachten. Ik was dan ook erg benieuwd wie er op mij zat te wachten en ik was dan ook aangenaam verrast om daar mijn grote held Dennis te zien! Tijdens mijn concertour ‘Thuis’ heb ik vaak over Dennis gesproken. Dennis, die spasme heeft, stak zichzelf na een avondje stappen in brand toen hij nog even een sigaretje opstak. Hierbij is hij levensgevaarlijk verbrand. Zijn herstelperiode is dan ook een enorm langdurig traject waar hij nog steeds mee bezig is. Maar deze man is de meest positieve persoon die je je maar kunt voorstellen. Hij kijkt altijd naar wat er wel is in plaats van wat er niet is, en inmiddels volgt hij de studie Bedrijfskunde! Hoe fantastisch is dit en wat een geweldige verrassing om Dennis tijdens mijn bezoek weer te kunnen ontmoeten.

Na de polikliniek brachten we ook nog een bezoek aan de verpleegafdeling, waar ik twee jonge patiëntjes ontmoette die op een vreselijke manier met kokend water in contact waren gekomen. Ongelooflijk hoe het leven van een kind, maar ook dat van de ouders, broertjes en zusjes, in een oogwenk op zijn kop kan staan. Het is een cliché, maar telkens blijkt maar weer dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Wat mij bij deze bezoeken dan zo kan ontroeren, is te zien hoe veerkrachtig deze kinderen zijn en hoe zij met hun pijn en beperkingen om gaan. Ik vind het dan altijd erg bijzonder om met deze dappere kids even een gesprekje aan te kunnen gaan, een liedje te zingen of een filmpje op te nemen voor de juffrouw en de kinderen in de klas. Want vaak zijn ze toch voor een langere periode in het ziekenhuis. Maar het hoogtepunt met de kinderen is toch wel om de zak met knuffels op het bed om te gooien en samen de allerliefste knuffel uit te kiezen.

Na afloop van mijn bezoek aan de afdeling was het tijd om de rest van de knuffels over te dragen aan de verpleegkundigen van de afdeling. In de familiekamer staat een speciale knuffelkast waar de broertjes en zusjes, of de kinderen van een opgenomen volwassene, een lieve knuffel kunnen uitzoeken, die zij, op de momenten dat ze dat nodig hebben, eventjes dat beetje troost kunnen bieden.
Ik kan niet anders zeggen dan dit bezoek ook weer de nodige indrukken op mij heeft achtergelaten, maar wat was het fijn om weer even terug te zijn! Dank je wel Bianca Habing en medewerkers van het Brandwondencentrum voor jullie gastvrijheid, tot volgend jaar!

Mijn dag zat er na het bezoek aan het Brandwondencentrum nog niet op. Heel vaak krijg ik de vraag of ik mensen, die ziek zijn of in een heel nare periode van hun leven of zelfs aan het einde van hun leven verkeren, een bezoekje zou willen brengen. Helaas heb ik minder tijd voor dit soort verzoekjes dan dat ik zou willen, want oh wat zou ik iedereen graag even tot steun zijn. Maar zodra het wel mogelijk is proberen we een aantal bezoekjes in de agenda te zetten. Het zijn vaak hele verdrietige maar zeker ook hele mooie bezoekjes, het is fijn om dit dan toch te kunnen doen.

Zo kreeg ik ook een mooie brief van Anne uit Noordlaren. Anne en haar man vangen samen met een liefdevol team in het weekend, in hun eigen huis, kinderen en jongeren met een meervoudige beperking op. Zodat het voor de ouders van deze kinderen te dragen is dat hun kinderen nog thuis mogen en kunnen wonen. Anne vertelde in haar mail dat zij regelmatig de jongens Jurgen, Jimmy en Jeen te logeren kreeg, alledrie de jongens hebben de ziekte Batten.
Batten is een progressieve ziekte, waarbij slechtziendheid/ blind worden een van de kenmerken is. Bij de geboorte is nog niks zeker maar in de peuter/kleuter jaren lijken kinderen onhandiger te worden, struikelen, zien niet alles. De eerste tekenen dat het niet goed gaat. Naarmate de kinderen ouder worden werken hun spieren minder, komen ze in een rolstoel, wordt praten moeilijker en komt epilepsie om de hoek kijken. En hoe verdrietig… Ze zullen vaak jong sterven.

In het logeerhuis werden Jurgen, Jimmy en Jeen ook wel de 3J’s genoemd. Het drietal, zo schreef Anne, zijn groot fan van mijn muziek en tijdens de logeerpartijen worden de liedjes heel vaak met elkaar gezongen. Toen ik dit allemaal hoorde wilde ik maar wat graag deze jongens de hand gaan schudden, en misschien zelfs wel eventjes wat zingen met elkaar. Door de concerten in De Kuip lukte het me niet om kort na de mail van Anne naar Noord-Laren af te reizen, en tot mijn grote onsteltenis moest ik dan ook van Anne vernemen dat Jeen, één van de grote vrienden, afgelopen maart is overleden aan de gevolgen van de ziekte Batten. Ondanks dit grote verlies wilde ik toch heel graag een bezoek brengen aan Jurgen en Jimmy.

Tot een half uur voor de ontmoeting, had Anne mijn bezoek heel goed geheim gehouden en de verrassing bij de jongens, die middag, was groot. Ook die lieve spontane Laura, die daar regelmatig komt logeren, was deze middag van de partij. Geweldig om dit dolenthousiaste 3-tal te ontmoeten, even met hen te praten, zingen en uiteraard fotootjes te schieten. Ik heb ontzettend genoten van deze mooie en bijzondere jonge mensen, een ontmoeting om nooit te vergeten.

Lieve Anne, dank je wel hiervoor!

Liefs,

Marco

Brandwondencentrum Groningen in ‘Topdokters’

Sinds de brand in Café ‘Het Hemeltje’ in Volendam kom ik met enige regelmaat in het Brandwondencentrum in het Martiniziekenhuis in Groningen. Soms gecombineerd met optredens in Groningen, maar ook geregeld tussendoor, wanneer mijn agenda het toelaat. Tijdens deze bezoeken breng ik dan knuffels mee voor de speciale Borsato-knuffelkast, waar broertjes en zusjes van patiënten, die hier verpleegd worden, een knuffel kunnen uitzoeken om ze af te leiden van alle zorgen. Mede dankzij mijn fans kan deze kast elke keer weer aangevuld worden.
Iedere keer dat ik het Brandwondencentrum bezoek ben ik weer onder de indruk van de verhalen van de brandwondenslachtoffers, de artsen en het verplegend personeel.

In de afgelopen jaren is er een warme band met het Brandwondencentrum ontstaan en houd ik contact met Bianca Habing, die hier werkzaam is.
Zo liet ze me onlangs weten dat Sonja Scholten, die als brandwondenarts verbonden is aan het brandwondencentrum, één van de artsen is, die wordt gevolgd in het nieuwe RTL4-programma Topdokters, dat sinds 27 februari wekelijks vanaf 21.30 uur op de buis te zien is.

Bron foto: RTL

In dit programma maken we kennis met acht topspecialisten uit verschillende ziekenhuizen in Nederland. Artsen, die zich met hart en ziel inzetten voor de aan hun zorg toevertrouwde patiënten. Een integer programma, waarin we kunnen volgen hoe zij omgaan met moeilijke momenten en de verantwoordelijkheid die hun werk met zich mee brengt. Ook de menselijke kant wordt belicht, want al deze dokters nemen hun patiënten weleens in gedachten mee naar huis. In elke aflevering wordt een dag uit het leven van één van de artsen uitgelicht, zowel op werk als privé. In de aflevering van 20 maart zal brandwondenarts Sonja Scholten, en daarmee ook het Brandwondencentrum, centraal staan.

Ik ga zeker kijken, jij ook?
Topdokters | woensdagavond | RTL 4 | 21.30 uur

Groetjes,

Marco

Opening Revalidatie Expertise Centrum voor Muziek en Dans

Dat muziek beoefenen ook topsport is realiseren mensen zich vaak niet en wanneer je je lichamelijk niet voldoende voorbereidt kan je dan ook blessures oplopen, die vergelijkbaar zijn met sportblessures. Voor een nieuwe concertreeks probeer ik er dan ook altijd voor te zorgen dat mijn conditie op peil is. Naast mijn stem, die in conditie moet zijn, is het ook belangrijk dat ik voldoende longcapaciteit heb. Wanneer ik bijvoorbeeld met zingen een lange uithaal wil maken, moet ik mijn borstkas goed kunnen uitzetten om die uithaal te kunnen halen. Tijdens een training werk ik dan ook aan de rekbaarheid van mijn longen. Te weinig ademsteun valt onder de noemer muziekblessure.

Bij Revalidatie Friesland wordt al 40 jaar met muziek en dans gewerkt en in het afgelopen jaar bestond de poli voor musici 20 jaar. Er is dus veel expertise op het gebied van Muziek en Dans en dat wordt steeds verder ontwikkeld. Op 24 april zal het Revalidatie Expertise Centrum voor Muziek en Dans (RECMD) worden geopend, een uniek expertisecentrum met kennis over de werking en toepassing van muziek en dans in de geneeskunde. Dit centrum is gespecialiseerd in de behandeling van geblesseerde musici en dansers, maar heeft ook therapieën ontwikkeld voor volwassenen en kinderen met een beperking, die willen musiceren.

Wist je dat 1 op de 10 kinderen in Nederland, met een lichamelijke en/of psychologische beperking, ook graag een muziekinstrument wil leren bespelen of lekker kunnen zingen? Ouders en kind weten vaak niet dat er heel veel mogelijk is. En artsen, therapeuten en muziekscholen weten ook niet waar je met dit soort vragen terecht kunt. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te geven van het belang van muziek en dans voor de mensheid.
Wist je daarnaast dat je met één hand kan leren viool spelen? En dat er in Nederland maar liefst twee miljoen mensen zijn, die zelf iets met muziek doen? Dat is 1 op de 10 mensen! Veel van deze mensen worden gehinderd door allerlei kwalen. Bij professionele musici/zangers heeft meer dan 70% zoveel klachten dat ze regelmatig niet kunnen optreden of zelfs een carrière moeten stoppen. Net als in de (top)sport is dan veel kennis nodig bij artsen en therapeuten hoe je dat moet begeleiden.
Er is steeds meer wetenschappelijk bewijs voor de therapeutische werking van muziek en dans in de revalidatie bij verschillende problematiek. Bij revalidatie en muziek gaat het niet alleen om geblesseerde musici, meervoudige complexe letsels (bijv. door ongeluk), kinderen met spasticiteit en/of autisme etc. Maar ook kan je met muziek iemand, die een beroerte heeft gehad, weer aan het praten krijgen en met een aangepaste vorm van dansen, motorische training, kunnen mensen met Parkinson weer een sociaal leven, met een betere loopfunctie, terugkrijgen. Muziek kan dus een heel belangrijke rol spelen. Ook blijkt dat mensen deze therapievormen enorm waarderen.
Toepassing van muziek en dans binnen de revalidatiegeneeskunde staat nog in de kinderschoenen, maar om daar structureel verandering in te brengen is nu het Revalidatie Expertise Centrum voor Muziek en Dans opgericht.

(Muziek)revalidatiearts en muzikant Kees Hein Woldendorp hoopt op 24 april te promoveren op zijn onderzoek “Musculoskeletal complaints & Motor functions in Musicians”. Op diezelfde dag wordt er ook een congres gehouden over revalidatie en muziek. Wil je dit graag bijwonen dan vind je alle informatie via de website van Revalidatie Friesland.

Groetjes,

Marco

Varen voor Sophia!

Vorig jaar in mei heeft mijn dochter Jada zich ingezet voor het goede doel, de Stichting Vrienden van het Sophia, door middel van een crowdfunding is de film ‘Het Geheim Van Sophia’ tot stand gekomen. Deze film was in het Sophia kinderziekenhuis en andere ziekenhuizen met een eigen tv kanaal te zien. Graag wil ik dit goede doel toch weer even onder de aandacht brengen, want kinderen horen niet ziek te zijn, maar helaas is de werkelijkheid anders.

Daarom doet de Stichting Vrienden van het Sophia er alles aan om het verblijf van patiëntjes en hun gezin in het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam zo aangenaam mogelijk te maken. Zoals zorgen voor een aantrekkelijke aankleding van het ziekenhuis, speelgoed en ontspanningsmogelijkheden. In het Sophia draait alles om de patiëntjes. Hoge kwaliteit en veiligheid van zorgverlening staat daarbij altijd centraal. Verder zet de Stichting zich in voor financiering van wetenschappelijk onderzoek, om oorzaken van ziekten te ontdekken en behandelmethoden te verbeteren. En draagt de Stichting bij aan projecten om vernieuwingen mogelijk te maken waardoor het Sophia als kinderziekenhuis binnen Europa voorop blijft lopen.

Samen met de Rotterdamse haven gaat de Stichting het evenement ‘Varen voor Sophia’ organiseren. Op donderdag 18 april 2019 doen 40 versierde schepen rond 18.00 uur hun entree op de Maas waar ze een tocht maken van ongeveer 2 uur. En het is mogelijk om bij dit bijzondere evenement aanwezig te zijn. Er zijn verschillende schepen waarbij jij aan boord kan stappen en onder het genot van een hapje en een drankje een mooie vaartocht kan maken, maar ook is het mogelijk om met je eigen schip mee te varen tijdens dit schouwspel. Wil je vriend worden van deze stichting, is dat uiteraard ook mogelijk, want elke bijdrage is bij de Stichting Vrienden van Sophia meer dan welkom! Voor meer informatie, klik op deze link!

Groetjes,

Marco

The Road Of Life

Bjurre en Dagmar studeren op het VWO en zijn gek op muziek. Zowel Bjurre als Dagmar bespelen meerdere muziekinstrumenten en zij willen dat zoveel mogelijk kinderen in contact met muziek kunnen komen. Om dat voor elkaar te krijgen organiseren ze een benefietconcert en willen ze het album ‘The Road Of Life’ opnemen. Dit nobele initiatief is hun profielwerkstuk en hiermee willen ze Stichting Leerorkest Drechtsteden ondersteunen.

Onderzoek heeft aangetoond dat samen muziek maken een heel positieve invloed heeft op de algehele ontwikkeling van kinderen. Naar eigen zeggen worden kinderen er ‘gewoon blij’ van. Muziek heeft kinderen zoveel te bieden, het is een enorme verrijking. Het Leerorkest wil zoveel mogelijk kinderen de kans geven om te ontdekken hoe leuk en mooi het is om een instrument te bespelen en samen muziek te maken. Omdat muziek maken vaak veel geld kost, zet deze stichting zich in om de drempel te verlagen en zoveel mogelijk kinderen te laten musiceren op de basisschool. En niet alleen dat, ook in orkestvorm.

Op 29 november zal het benefietconcert plaatsvinden in Theater De Willem in Papendrecht.
Dit initiatief is iets wat ik van harte ondersteun. Muziek verbindt spelenderwijze en ik vind het fantastisch dat deze jongeren hun talenten inzetten voor een goed doel!

Succes jongens, zet hem op!

Groetjes,

Marco

Stichting Nikai 4 Life!

Je bent 11 jaar en omarmt het leven. Van alles wat er op je pad komt geniet je en pak je aan. Je bent nieuwsgierig en leergierig, maar bovenal ben je heel sportief! Je bent zo getalenteerd dat je in je jonge leven al NK finales hebt behaald in het turnen en kanoën. Sterker nog, bij het kanoën ben je Nederlands kampioen op alle afstanden. Je bent vastbesloten om naar de Olympische Spelen te gaan. Dit is wat Nikai was. Nikai genoot volop van het leven, samen met zijn broer Jessin. Deze twee jongens waren onafscheidelijk.

Begin 2017 was Nikai samen met zijn broer en ouders op wintersport, skiën en snowboarden was namelijk een grote hobby van hen, toen het noodlot toe sloeg. Nikai klaagde over buikpijn en dit was voor hem heel ongewoon. Hij klaagde nooit, had nooit wat en nu wilde hij zelfs niet skiën of snowboarden. En dit was heel verontrustend voor zijn ouders want Nikai en niet sporten dat was wat absoluut niet samen kon. Drie dagen later terug in Nederland vertrouwde de arts het niet helemaal en kwam de diagnose kanker. Rhabdoïde kinderkanker een zeldzame en tevens uiterst agressieve vorm van kanker. Helaas is de kanker uitgezaaid en is de overlevingskans minder dan 10%. Het leven van de familie Kroes staat op zijn kop, dit is niet te bevatten, zo jong, zo gezond…

Nikai vecht keihard tegen zijn ziekte, met zijn broer Jessin aan zijn zijde, die niet van Nikai zijn ziektebed afwijkt. In de maanden die volgen zijn er ups en downs tot dat het december wordt en de hoop wordt opgegeven. Op maandag 4 december om 22.05 uur overlijdt Nikai in het bijzijn van zijn ouders en geliefde broer. Nikai mocht maar 12 jaar worden.

Ter nagedachtenis aan het overlijden van hun zoon en broertje, heeft Jessin een filmpje gemaakt van zijn herinneringen van de laatste levensmaanden van Nikai waarin hij zijn gevoel en onmacht in kon uiten. Een heel indrukwekkend filmpje met foto’s op het nummer ‘Verlies’.

Ruim 6 maanden na het overlijden van Nikai hebben zijn ouders en broer Jessin een stichting opgericht, Stichting Nikai 4 Life. De Stichting streeft naar verhoging van de genezingskans van kinderkanker in het algemeen en die van rhabdoïde tumoren in het bijzonder. De genezingskansen van rhabdoïde tumoren kinderkanker zijn schrikbarend laag! Kinderen met deze vorm van kanker hebben een hele slechte prognose. De genezingskansen moeten dus omhoog! Hiervoor is heel veel onderzoek nodig en onderzoek kost geld.

In één van de vele ziekenhuizen waar Nikai is geweest kreeg hij een focusvogel aangeboden. Dit omdat ze dan tijdens sommige handelingen (prikken, infuus inbrengen etc) meer op de vogel letten (balanceren op de vinger) dan op de medische handeling. Dit vond Nikai erg grappig en de familie heeft er een aantal aangeschaft die Nikai heeft weg gegeven aan andere kinderen. Nu staat de focusvogel als symbool voor de stichting, mede omdat alles wat Nikai deed, hij met enorm veel plezier en met de vrijheid van een vogel deed.

Wil jij Stichting Nikai 4 Life steunen en Nikai’s zoektocht naar “Ik hoop dat dit medicijn wel werkt” voortzetten? Dat kan op diverse manieren. Namelijk als donateur, door een actie te starten of wellicht wil je wel een focusvogel of weet je iemand die zo’n vogel wel heel goed kan gebruiken?
Elke bijdrage is bij Stichting Nikai 4 Life meer dan welkom!

Groetjes,

Marco

Stichting Opkikker!

Stel, je bent een jongen of meisje van 8 jaar en je wordt van de ene op de andere dag geconfronteerd met kanker, een kwaadaardige bacterie of reuma dat je leven helemaal op zijn kop zet.
Dan heb je twee mogelijkheden. Of je gaat in de schaduw staan en blijft bij de pakken neerzitten of je kiest ervoor om in de zon staan en geeft je leven een nieuwe wending. Ik weet dat deze keuze niet altijd een makkelijke is, eigenlijk zelfs nooit, maar je hebt meer invloed op hoe je met een situatie omgaat dat je soms denkt. Wat je overkomen is, daar kun je niets aan veranderen. Wat je met die ervaring doet, dat is aan jou.

In de zon staan is datgene wat Bram, EsmeeAnne, Jesse, Ramon en Stijn gedaan hebben. Vijf jonge mensen, inmiddels tussen de 12 en 17 jaar, die door de levenswijsheid, die hen opgelegd is door hun ziekte, elk een eigen uniek verhaal brengen. Een verhaal van wilskracht, levenslust en hartstocht. Dankzij de Stichting Opkikker werden deze jongeren opgeleid tot motivational speakers. Deze Little Big Speakers zijn te boeken voor elke bedrijfsevenement of seminar. Naast het feit dat deze sprekers een inspiratiebron kunnen zijn voor de medewerkers in bedrijven, steunen die bedrijven ook nog eens de Stichting Opkikker. Een organisatie die jaarlijks 2000 dagen van ontspanning verzorgt voor gezinnen met een langdurig ziek kind. Elke boeking van The Little Big Speakers staat gelijk aan een donatie aan deze Stichting. Zo kunnen elk jaar duizenden gezinnen genieten, naast alle ziekenhuisbezoeken door, van een onvergetelijke Opkikkerdag vol mooie herinneringen. Naast bedrijven kan iedereen deze organisatie steunen met een kleine bijdrage, want alle beetjes helpen. En dat vind ik heel belangrijk. Ieder kind verdient het om gelukkig te zijn, ook in een periode dat het iets minder goed gaat.

Wil jij nu, net als ik, meer weten over de Stichting Opkikker. Op www.littlebigspeakers.nl vind je alle informatie en nog veel meer.

Steun je mee?

Groetjes,
Marco

Op bezoek in het Brandwondencentrum in Groningen

Sinds de cafébrand in Volendam tijdens de jaarwisseling in 2001 ben ik verbonden aan het Brandwondencentrum in Groningen. Ik kom hier geregeld, ik breng dan zakken met knuffels voor de Borsato Knuffel Kast en bezoek dan ook altijd de patienten die hier, vaak langdurig, liggen. Afgelopen zaterdag bracht ik een bezoekje aan een drietal fans die hier zijn opgenomen.
Onder de bezielende leiding van Bianca Habing, die ons bezoekje altijd zo goed voorbereid en precies weet hoe ze de beschikbare tijd zo zinvol mogelik kan indelen, gingen we de afdeling op. Ik ontmoette daar verschillende patienten, van heel jong (nog maar 2 jaar) tot wat ouder (denk aan mijn leeftijd, kuch). Mensen die vaak door botte pech of een stom ongeluk vreselijke brandwonden hebben. Een auto ongeluk, een ongelukje op het werk, soms ook psychisch leed. Zoveel mensen, zoveel verhalen. Maar eigenlijk allemaal zo ontzettend dapper! Respect! Maar er waren ook drie fans opgenomen. Die eigenlijk naar mijn show zouden gaan, maar waarbij de ziekenhuisopname roet in het eten gooide.

Hij zou met zijn moeder naar mijn concert komen, maar tijdens het aansteken van zijn sigaretje vatte zijn kleding vlam. Zij zou samen met haar vriend gaan maar toen er iets uit het keukenkastje op het aanrecht viel, braken twee glazen en viel er kokend water over haar heen. En ook zij zou met haar vriend naar de show komen maar kreeg haar hete kopje thee in haar schoot gestoten. Zomaar drie verhalen van fans die daardoor niet in MartiniPlaza waren maar in het Brandwondencentrum in Groningen zijn opgenomen.

Vrijdag 6 april hebben ze moeten missen, maar ik hoop dat mijn bezoek dat leed heeft mogen verzachten. Hopelijk herstellen ze snel en zullen ze de volgende keer dat ik Groningen in mijn tour heb opgenomen, wel van de partij kunnen zijn. Aan hun positivisme en doorzettingsvermogen zal het niet liggen! Natuurlijk had ik ook weer zakken vol met knuffels mee voor de broertjes/zusjes en kinderen van de patiënten.
Ik vond het een inspirerende ochtend…

Liefs,

Marco

Stichting Haarwensen is op zoek naar jou!

Stichting Haarwensen is er voor alle kinderen tot en met 18 jaar, die door medische behandelingen of een andere vorm van alopecia (kaalhoofdigheid) in aanmerking komen voor een haarwerk of pruik. Deze kinderen hebben er alles voor over om weer een volle haardos te krijgen. De pruiken worden gemaakt van onbehandeld echt haar, dat door zowel volwassenen als kinderen aan de Stichting wordt geschonken. Helaas zijn goede haarwerken en pruiken vaak onbetaalbaar én wordt er slechts een klein gedeelte door de verzekering vergoed.

Daarom wil John Beerens, bekend van de RTL 5 tv programma’s John Beerens Salon Takeover en Holland’s Next Topmodel, voor Stichting Haarwensen meer awareness creëren voor deze kinderen, die het verdienen om weer happy te zijn! En daar ben ik het helemaal mee eens, want ieder kind verdient het om gelukkig te zijn. Ziek zijn is al zo afschuwelijk en dan ook nog je haar verliezen, dat maakt het gewoon extra moeilijk.

Wil jij ook graag Stichting Haarwensen steunen? Dan kan dat door Pop Saartje aan te schaffen. Pop Saartje is de mascotte van Stichting Haarwensen. Eigenlijk is elk kind dol op deze vrolijke, zachte pop. Door pop Saartje te kopen draag je bij aan een pruik voor een ziek kind. De prijs van de pop is €7,95 en verkrijgbaar in de webshop van Stichting Haarwensen. Wanneer iemand pop Saartje voor dit kleine bedrag koopt, steunt diegene dus Stichting Haarwensen, de stichting die zieke en onzekere kinderen weer een beetje zichzelf kunnen laten zijn.

Op www.haarwensen.nl vind je alle informatie die je nodig hebt over op welke manieren je Stichting Haarwensen kunt steunen en nog veel meer nieuws.
Help je mee?

Groetjes,

Marco

Steun Bobbi Bear

Kinderen liggen me aan het hart! Kinderen zijn kwetsbaar en ik steun dan ook van harte Bobbi Bear, een mensenrechtenorganisatie in Kwazulu in Zuid Afrika, die is opgericht door Jackie Branfield. De Bobbi Bear is een knuffelbeer, een symbool die staat voor de organisatie, maar ook een middel is om kinderen te helpen over hun (seksueel) misbruik te praten. Zij krijgen, nadat zij uit hun onveilige en gevaarlijke thuissituatie zijn gehaald, deze beer aangereikt.

De beer ondersteunt de kinderen letterlijk verder tijdens het traject dat het kind ingaat met Bobbi Bear. Bobbi Bear begeleidt deze kinderen en onderzoekt ook de mogelijkheden tot een rechtzaak. Want misbruik, op welke wijze dan ook, moet stoppen. Hun missie is dat Child Abuse wordt opgenomen in het strafrecht. Met die rechtzaken krijgt het misbruikte kind een stem, en dat is wat Bobbi Bear dringend nodig heeft.
Een project dat ik wil bemoedigen! Laat je horen voor Bobbi Bear en geef deze kinderen een stem!

Inmiddels is er ook een Stichting Bobbi Bear in Nederland opgericht. Meer informatie over Bobbi Bear Nederland vind je op de website van deze stichting.

Groetjes,

Marco