Op bezoek in het Brandwondencentrum in Groningen

12 April 2018

Op bezoek in het Brandwondencentrum in Groningen

Sinds de cafébrand in Volendam tijdens de jaarwisseling in 2001 ben ik verbonden aan het Brandwondencentrum in Groningen. Ik kom hier geregeld, ik breng dan zakken met knuffels voor de Borsato Knuffel Kast en bezoek dan ook altijd de patienten die hier, vaak langdurig, liggen. Afgelopen zaterdag bracht ik een bezoekje aan een drietal fans die hier zijn opgenomen.
Onder de bezielende leiding van Bianca Habing, die ons bezoekje altijd zo goed voorbereid en precies weet hoe ze de beschikbare tijd zo zinvol mogelik kan indelen, gingen we de afdeling op. Ik ontmoette daar verschillende patienten, van heel jong (nog maar 2 jaar) tot wat ouder (denk aan mijn leeftijd, kuch). Mensen die vaak door botte pech of een stom ongeluk vreselijke brandwonden hebben. Een auto ongeluk, een ongelukje op het werk, soms ook psychisch leed. Zoveel mensen, zoveel verhalen. Maar eigenlijk allemaal zo ontzettend dapper! Respect! Maar er waren ook drie fans opgenomen. Die eigenlijk naar mijn show zouden gaan, maar waarbij de ziekenhuisopname roet in het eten gooide.

Hij zou met zijn moeder naar mijn concert komen, maar tijdens het aansteken van zijn sigaretje vatte zijn kleding vlam. Zij zou samen met haar vriend gaan maar toen er iets uit het keukenkastje op het aanrecht viel, braken twee glazen en viel er kokend water over haar heen. En ook zij zou met haar vriend naar de show komen maar kreeg haar hete kopje thee in haar schoot gestoten. Zomaar drie verhalen van fans die daardoor niet in MartiniPlaza waren maar in het Brandwondencentrum in Groningen zijn opgenomen.
 


Vrijdag 6 april hebben ze moeten missen, maar ik hoop dat mijn bezoek dat leed heeft mogen verzachten. Hopelijk herstellen ze snel en zullen ze de volgende keer dat ik Groningen in mijn tour heb opgenomen, wel van de partij kunnen zijn. Aan hun positivisme en doorzettingsvermogen zal het niet liggen! Natuurlijk had ik ook weer zakken vol met knuffels mee voor de broertjes/zusjes en kinderen van de patiënten.
Ik vond het een inspirerende ochtend…



Liefs,

Marco