Nationale Herdenking MH17

10 November 2014

Nationale Herdenking MH17

Wat een indrukwekkende dag… Vandaag was de Nationale Herdenking voor de slachtoffers van de MH17. De MH17 was het vliegtuig van Malaysia Airlines dat in juli op weg was van Amsterdam naar Kuala Lumpur en boven Oekraïne naar beneden werd gehaald. Alle 298 inzittenden kwamen om het leven, waaronder 196 Nederlanders. Een ramp die ons nog vers in het geheugen ligt. 
 
Naast de meest betrokken leden van ons kabinet, de leden van ons Koninklijk Huis en leden van de Eerste en Tweede Kamer, waren er ook ambassadeurs uit andere landen waar slachtoffers vielen. Maar de 1600 nabestaanden die aanwezig waren hadden de ceremonie vorm gegeven op basis van hun ideeën en wensen, waardoor zij ook centraal stonden.

 








De ceremonie begon met het Radio Filharmonisch Orkest, daarna opende Maartje van Weegen de bijeenkomst door de aanwezigen welkom te heten. Minster-president Mark Rutte nam daarna het woord. “Wat als… de vakantie een dag later was begonnen. Wat als… het vliegtuig vertraging had gehad…” Woorden die iedere nabestaande wel eens heeft gedacht. Hij vertelde dat de levens van de slachtoffers voor altijd onvoltooid zouden blijven en dat hun stemmen nooit meer worden gehoord. “Een onbezorgd ‘tot ziens’ werd een abrupt ‘vaarwel’…” 









Klasgenootjes van de kinderen aan boord van MH17 mochten vervolgens bloemen leggen in het midden van de zaal. De roze bloemenzee van verschillende bloemen naast de 298 brandende kaarsen die symbool stonden voor de slachtoffers, maakte veel indruk. Tijdens het plaatsen van deze bloemen zong ik ‘Voor Altijd’. Een lied wat ik eerder live heb mogen doen, maar wat nog niet eerder zo op zijn plaats was als nu. Hierbij werd ik begeleid door het Nationaal Kinderkoor, wat het extra bijzonder maakte.  


Klik op bovenstaande afbeelding om ‘Voor Altijd’ te horen…


“Wij hadden een geweldige zoon, een prachtige schoondochter en een held van een kleinzoon. Ze zijn zomaar met een klap uit de lucht geschoten”, vertelde één van de nabestaanden. Een hartverscheurend verlies, een niet te bevatten verlies, en toch hoorde ik ook hoop. “Toen de slachtoffers weer in Nederland waren, voelde dat alsof ze weer bij ons waren. En toen we ’s avonds op TV zagen dat heel Nederland op de been was, voelde dat ook als verbondenheid. Die verbondenheid geeft ons de kracht om door te gaan.”

Verbondenheid, dat was ook wat ik voelde. Als vader, als echtgenoot, als broer en als vriend, kan ik me alleen maar proberen een voorstelling te maken van wat deze mensen hebben moeten doorstaan. Niet alleen het verlies, ook het hele traject erna. Ik heb diep respect voor alle familierechercheurs en de begeleiders van Slachtofferhulp Nederland, die met zoveel zorg de nabestaanden hebben geprobeerd te helpen en ondersteunen. 




















Een belangrijk onderdeel was het noemen van de namen en leeftijden van alle 298 slachtoffers door ruim dertig nabestaanden uit Nederland en andere landen. Voor- en achternamen, leeftijd en vaak ook de relatie tot de persoon die ze voorlas. Ouders, kinderen, broers, zussen en neefjes en nichtjes. Zoveel namen, zoveel mensen, zoveel persoonlijkheden die gemist worden. De ceremonie werd afgesloten met een collage van foto’s van de slachtoffers, die hun nabestaanden hadden ingezonden terwijl Glennis Grace ‘I was here’ van Beyoncé zong. Zo kregen de namen opeens een gezicht, was het verdriet niet alleen voelbaar, maar ook zichtbaar. Verliefde stelletjes, stralende mannen en vrouwen, gelukkige gezinnetjes…
 
Ik ben enorm geraakt en bijzonder ontroerd door alles wat ik vandaag gezien en gehoord heb. Maar vooral heb ik dankbaarheid en liefde gevoeld.
Liefde voor alle slachtoffers en voor hun nabestaanden, dankbaarheid van en voor een ieder die betrokken is bij wat er is gebeurd. We hebben op een prachtige manier stil gestaan bij het onvoorstelbare verdriet en al het leed wat is aangericht. Na de ceremonie heb ik veel nabestaanden even gesproken en ik ben overweldigd door de warmte en de gevoelens van dank die ik van hen mocht ontvangen. Wat is het toch fijn dat muziek zoveel steun en houvast kan bieden in donkere dagen…

Ik ben zeer vereerd dat ik hier vandaag heb mogen zingen en zo mijn steentje mocht bijdragen.
Ik zal deze dag nooit meer vergeten.


Liefs,


Marco

P.S. Veel mensen vragen me of ‘Voor Altijd’ ooit uitgebracht is. Het is nooit een single geweest maar staat op mijn album De Bestemming. Mocht je het nog eens terug willen horen, het is te vinden in iTunes.